Ιωάννης Δ. Γκέγκες, Ηλίας Καλλιώρας, Απόστολος Π. Σταματιάδης
Χειρουργικό Ιατρείο Πρωκτού, Αθήνα
Σκοπός: Στις γυναίκες, το μήκος του έξω σφιγκτήρα στη 12η ώρα σε γυναικολογική θέση είναι μικρότερο από την 6 ώρα για ανατομικούς και μαιευτικούς λόγους. Επιπλέον τραυματισμός του μετά από διάνοιξη συριγγίου μπορεί να προκαλέσει ακράτεια αέριων ή/και κοπράνων. Ο προεγχειρητικός έλεγχος του έξω σφιγκτήρα και του συριγγίου είναι επιτακτικός στα πρόσθια συρίγγια στις γυναίκες. Παρουσιάζουμε το ρολο του ενδοπρωκτικού υπερήχου στη διαχείρηση πρόσθιων συρίγγιων σε γυναίκες ασθενείς.
Υλικό & Μέθοδος: Αρχειακό υλικό από 514 περιεδρικά συρίγγια που διερευνήθηκαν στο Χειρουργικό Ιατρείο Πρωκτού, κατά τη χρονική περίοδο 2016-2018.
Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν 49 γυναίκες ασθενείς με ιστορικό πρόσθιων περιπρωκτικών συριγγίων σε σύνολο 514 ασθενών με συρίγγια. Σε 11 ασθενείς (27%) υπήρχε ιστορικό προγενέστερης επέμβασης του συριγγίου, ενώ 5 γυναίκες στο ιστορικό τους δύσκολο τοκετό ή προηγηθήσα επιφυσιοτομή. Όλα τα συμπεριληφθέντα συρίγγια παρουσίαζαν έσω στόμιο μεταξύ 11ης-1ης ώρας. Με βάση την συμμέτοχή του έξω σφιγκτήρα, τα συρίγγια χαρακτηρίστηκαν ως χαμηλά (30/49, 61.2%), μεσαία (6/49, 12.3%) και υψηλά (13/49, 26.5%). Μόνο 5 συρίγγια ήταν τυφλά (χωρίς εμφανές έξω στόμιο). Σε 6 από τους 49 ασθενείς τα συρίγγια ήταν πεταλοειδή. Πρωκτοκολπική επικοινωνία τεκμηριώθηκε σε ένα περιστατικό, ενώ υψηλή επέκταση στον ορθοκολπικό χώρο, υπήρξε σε 3 ασθενείς.
Συµπεράσµατα: Το πάχος του έξω σφιγκτήρα στις γυναίκες θα πρέπει να διαφυλλάσεται με κάθε τρόπο. Οι ιατρογενείς τραυματισμοί του έξω σφιγκτήρα στην 12η ώρα αυξάνουν τη πιθανότητα ακράτειας αερίων/κοπράνων στις γυναίκες. Η χρήση ενδοπρωκτικού υπέρηχου δίνει στο χειρουργό τη δυνατότητα στοχευμένων χειρισμών κατά τη θεραπεία συριγγίων, κυρίως στο πρόσθιο τμήμα του πρωκτού.
